به نقل از «ایران اکونومیست»

تمرکز دانشمندان بر تاثیر ریزگرانش بر بینایی فضانوردان

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۴۵۹۰۶

دانشمندان بر تاثیر ریزگرانش بر بینایی فضانوردان متمرکز شده‌اند و با افزایش طول سفرهای فضایی به دنبال یافتن راهی برای کاهش آن هستند زیرا هیچ‌کس نمی‌خواهد پس از بازگشت از یک سفر به مریخ بینایی‌اش را از دست بدهد.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، پس از دهه‌ها جمع‌آوری داده‌ در مورد اینکه چگونه بینایی فضانوردان تحت تاثیر پروازهای فضایی قرار می‌گیرد، دانشمندان مجموعه‌ای از تغییرات ناشی از ریزگرانش را در چشم انسان شناسایی کردند که به عنوان «سندرم عصبی چشمی مرتبط با پرواز فضایی» به اختصار SANS شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این عارضه در پروازهای فضایی طولانی مدت به عنوان یک خطر برای سلامت انسان در نظر گرفته می‌شود.

اواخر سال جاری، یک موشک فالکون ۹ شرکت فضایی اسپیس‌ایکس ماموریت پولاریس داون(Polaris Dawn) را که طی آن چهار سرنشین برای یک سفر خصوصی پنج روزه به مدار زمین می‌روند به فضا پرتاب خواهد کرد. آنها در طول مدت اقامت خود در یک کپسول کرو دراگون، زمان زیادی را به بررسی تاثیرات ریزگرانش بر سلامتی انسان اختصاص می‌دهند.

یکی از وظایف پزشکی آنها کمک به کشف آنچه پشت علائم سندرم عصبی چشمی مرتبط با پرواز فضایی می‌گذرد، است. به گفته محققان، این یک بیماری شناخته شده و ناشناخته است که شامل تورم عصب بینایی، تغییر در شکل خود چشم و همچنین ایجاد تاری دید می‌شود.

تحقیقات در حال انجام است

سندرم عصبی چشمی مرتبط با پرواز فضایی با فقدان اثرات گرانش بر بدن گره خورده است که باعث تغییر مایعی می‌شود که می‌تواند تغییرات فشار را در مغز و چشم کنترل کند. تصور می‌شود که تغییر در این مایع، علت اصلی تغییرات ساختاری در چشم و مغز است. اما شناسایی علت دقیق و زمان ظهور این عارضه و اقداماتی که می‌توان در برابر آن انجام داد، مشوق تحقیقات مداوم است.

ناسا می‌گوید که نشانه‌های این عارضه تقریبا در ۷۰ درصد از فضانوردانی که به دور زمین می‌چرخند، ظاهر می‌شود اما آن چه آن را گیج‌کننده‌تر می‌کند این است که در افراد مختلف متنوع است.

به طور کلی، تحقیقات در مورد مشکلات بینایی در فضا از زمان پرواز فضانورد جان گلن در ماه فوریه ۱۹۶۲ آغاز شده است. گلن آمریکایی در این پرواز سه بار در مدار چرخید و با خواندن یک لوح چشم‌پزشکی، دید خود را به دقت زیر نظر گرفت تا ببیند آیا ممکن است تغییر کره‌ی چشم او منجر به تغییر دیدش شود یا خیر.

مطالعه سایبورگ

آلی اندرسون(Allie Anderson) محقق برجسته این عارضه در کالج مهندسی و علوم کاربردی در دانشگاه کلرادو، بولدر است. او با خدمه پولاریس داون کار کرده است تا از طریق نظارت مداوم بر فشار داخل چشم، فشار داخل کره چشم، به بررسی زمان‌بندی تغییرات ناشی از پرواز فضایی در چشم انسان‌ها کمک کند.

تحقیقات اندرسون شامل یک لنز تماسی به نام «Triggerfish» که توسط شرکت پزشکی «Sensimed» تولید شده و دارای یک فشارسنج برای اندازه‌گیری چگونگی تغییر شکل قرنیه در طول زمان است.

لنز تماسی حاوی یک آنتن کوچک برای انتقال داده‌های خود است و چگونگی تغییر قسمت جلویی چشم با قرار گرفتن در معرض ریزگرانش را بررسی می‌کند. خدمه پولاریس داون آن را «مطالعه سایبورگ» می‌نامند.

علاوه بر این، در تحقیقات اندرسون خدمه از دستگاهی ساخته شده توسط شرکت «PlenOptika» استفاده می‌کنند که نحوه‌ی تغییر شماره چشم فرد در حین پرواز فضایی را بررسی می‌کند.

اندرسون می‌گوید: با استفاده از هر دوی این دستگاه‌ها، ما می‌خواهیم درک بهتری از دوره زمانی نحوه‌ی سازگاری چشم در شرایط ریزگرانش داشته باشیم. فضانوردانی که طولانی مدت در فضا ماندند، شاهد تغییرات ساختاری در چشم مانند صاف شدن چشم که منجر به تغییر در دید آنها شد و همچنین تورم در عصب بینایی بودند. مشخص نبود که چرا این اتفاق می‌افتد.

مزایای این تحقیقات در زمین

پرم سوبرامانیان «Prem Subramanian»، استاد چشم‌پزشکی، مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب در مرکز چشم دانشگاه سو آنشوتز-راجرز(Sue Anschutz-Rodgers) کلرادو در آرورا می‌گوید: با طولانی‌تر شدن سفرهای فضانوردان در آینده، اقدامات متقابل برای مقابله با این سندرم گام مهم بعدی است.

کار برای کشف اینکه چه چیزی باعث تغییرات چشمی ناشی از پروازهای فضایی می‌شود ادامه دارد، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

سوبرامانیان می‌گوید: ما باید چگونگی کاهش بروز مشکل را بیابیم، احتمالا پیش از اینکه به طور کامل بفهمیم چه چیزی باعث بروز آن شده است.

سوبرامانیان افزود: بیماری‌های وجود دارد که باعث تورم عصب بینایی و کاهش بینایی می‌شوند. او گفت: درک بهتر از نحوه درمان این بیماری درک ما را از اتفاقاتی که در اینجا روی زمین رخ می‌دهد بهبود می‌بخشد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: بینایی ، سفر فضایی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: بینایی سفر فضایی پرواز فضایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۴۵۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویدیو/ مغز انسان بزرگ‌تر می‌شود!

دانشمندان در تحقیقات خود به الگویی رسیده‌اند که نشان می‌دهد، حجم داخل جمجمه به‌ صورت آرام و پیوسته با گذشت زمان افزایش پیدا می‌کند. این پژوهش که توسط دانشمندان دانشگاه یوسی دیویس هلت (UC Davis Health) انجام شد، نشان داد که حجم مغز افرادی که در دهه ۱۹۷۰ متولد شده‌اند، از مغز افرادی که در دهه ۱۹۳۰ به دنیا آمده‌اند، ۶.۶ درصد بیشتر و مساحت آن ۱۵ درصد بزرگ‌تر است.

دریافت 29 MB

مترجم: محیا ذوالفقاری / تدوینگر: علی خلیلی طهرانی